Ślepy zaułek .

Dul

- No tak .. w porę skojarzyłeś , że to ja .. - mruknęła . - Nie .. nie zgubiłam się .. spacerowałam .. - westchnęła . Co jak co , ale nie przyzna się przed Uckerem , że zabłądziła w jakiejś uliczce .

Ucker

- Wybacz, Dul ale bardzo się zmieniłaś i nie poznałem Cię. To wszystko- uśmiechnął się do niej.
- Nie umiesz za dobrze kłamać, Dul. Zgubiłaś się w tej uliczce, prawda? Zgadłem? Może pójdziemy w inne miejsce. Co ty na to?

Dul

Dziewczyna westchnęła tylko , przez dłuższą chwilę nic nie mówiąc . - Zgadłeś .. - mruknęła . - Poszłabym gdzie indziej , ale nie mam pojęcia jak stąd wyjść ..

Ucker

- I po co kłamałaś?- spytał chłopak pogodnym głosem.
- Pomogę Ci stąd wyjść, chodź Dul- złapał ją delikatnie za rękę. Uliczka była bardzo ciemna lecz na końcu niej ujrzał dochodzące światło więc poszedł w tamtą stronę wraz z Dul. Uśmiechnął się lekko do niej by się już nie bała.

Dul

- Kłamałam , bo pomyślałbyś sobie , że taka idiotka jak ja potrafi zgubić się w byle uliczce . A ja już to wiem , więc nie musisz mnie uświadamiać .. - mruknęła pod noskiem , zabierając rękę .

Ucker

- Nigdy nie myślałem o Tobie w ten sposób. Ja tylko chciałem być miły i pomóc Tobie- odparł chłopa patrząc na dziewczynę.
- Wybacz, Dul. Nie chciałem byś myślała w ten sposób. Może teraz stąd wyjdziemy i pójdziemy gdzieś? Zgadzasz się?

Dul

- Chcesz .. chcesz ze mną gdzieś iść ? .. - spytała , zatrzymując się . - Nie boisz się , że media znowu posądzą nas o jakiś romans , którego nie było i na pewno nie będzie ? .. - westchnęła .

Ucker

- Nie obchodzą mnie media ale jeśli Tobie bardziej zależy na wizerunku niż na przyjaźni która sądzę że wciąż jest między nami to nie będę się do Ciebie zbliżał- powiedział spokojnym głosem i zrobił kilka kroków w stronę wyjścia z uliczki.
- Tak, chce. W końcu dużo czasu dawniej spędzaliśmy razem więc co Cię tak dziwi, Dul?

Dul

- Media mnie nie obchodzą .. - stwierdziła , uśmiechając się lekko . Najgorzej obawiała się tego , że przez to spotkanie narobi sobie jeszcze jakiś nadziei .. - Możemy gdzieś iść .. tylko gdzie ? .. - spytała .

Ucker

- Cieszę się, Dul- uśmiechnął się delikatnie do niej.
- Jeszcze nie kupiłem mieszkania więc nie mogę Cię zaprosić do siebie- odparł spokojnym głosem i przyglądał się zachowaniu Dul.
- Możemy pójść na kolację jeśli chcesz albo... Sam nie wiem. Ty coś zaproponuj. W końcu jesteś kobietą i znasz się na tym. Więc gdzie idziemy, Dulce?

Dul

- Możemy .. możemy iść do mnie .. - stwierdziła , uśmiechając się leciutko . Wiedziała , że to nie najlepszy sposób na jej biedne serduszko , ale chciała tego . - Ugotuję coś i zjemy kolację u mnie .. - kiwnęła główką . - Skoro nie masz gdzie mieszkać .. to gdzie śpisz ? .. - spytała .

Ucker

- To świetny pomysł. Czyżbyś w końcu nauczyła się nie przypalać jedzenia- zaśmiał się i odsunął od niej bo wiedział, że Dul za chwilę wybuchnie.
- Od kilku dni śpię w hotelu. Czekam aż przygotują mi mieszkanie- odparł spokojnym głosem.

Dul

- Bardzo śmieszne .. - uśmiechnęła się leciutko . Nie zamierzała się na chłopaka wydzierać , ani go bić . Zmieniła się .. - Spokojnie .. nie zatrujesz się .. - westchnęła . - Może to i głupi pomysł .. ale może .. może .. - urwała , po czym westchnęła , po raz kolejny . - .. może na te kilka nocy przenocujesz u mnie ? . Mam wolny pokój .. - dokończyła .

Ucker

- Nie uderzysz mnie? To cud. Dawna Dul by już na mnie wrzeszczała i już bym raczej padł na ziemię. Zmieniłaś się. Teraz to widzę- powiedział chłopak ze szczerym uśmiechem na twarzy i przybliżył się do dziewczyny.
- To nie jest wcale głupi pomysł i chętnie przyjmę twoją propozycję. Bardzo Ci dziękuję- pocałował delikatnie dziewczynę w policzek. Po czym spojrzał jej w oczy.
- Więc idziemy, Dul?

Dul

Dziewczyna uśmiechnęła się lekko , po czym stała tak jeszcze przez dłuższą chwilę . Mimo iż chłopak pocałował ją tylko w policzek , Dulce była przeszczęśliwa . - Tak .. idziemy .. - ocknęła się , po czym razem z chłopakiem poszli do jej willi .